Geloof in eigen zaaigoed. Een kind van 4 jaar oud maakt een tekening die altijd uniek is en mooi. Of het geeft onbekommerd een tussen-de-schuifdeuren-voorstelling. Kijk wat ik kan! En ik laat het zien!
Opgenomen in het systeem van school, tv, vriendjes, familie en de combinatie van dit alles, een systeem dat bekritiseert, raken we deze onbevangenheid gaandeweg kwijt.
We leren wat onveiligheid is en leren onszelf te beschermen tegen afwijzing door een koppeling te maken tussen comfort-zone en (on)veiligheid.
Ontstaat er (later in het leven) een onveilige situatie, dan ligt terugschakelen naar de comfort-zone voor de hand. Het is een reflex. We zijn ons er vaak niet eens meer van bewust. We zijn voorzichtig geworden met onszelf, en wat we maken, te laten zien.
Waar hierboven ‘we’ staat, kun je overigens ook ‘ik’ lezen. Ondergetekende is namelijk niet altijd vrij van deze reflex.
Veel collega-ondernemers die ik tegenkom, hebben er ook last. Ze presenteren pas iets als het veilig lijkt. Perfectionisme ligt op de loer. Fouten maken leidt immers tot afwijzing. En dat moet voorkomen worden.
Het vervelende is dat je daar niet verder mee komt als ondernemer. In deze tijd al helemaal niet. Ondernemers moeten juist op- of doorschakelen, willen ze zichtbaar en succesvol zijn.

Wees als een kunstenaar
Wat mij heeft geholpen in mijn ondernemerschap en in het coachen van ondernemers maar ook leiders binnen organisaties, is om te kijken naar kunstenaars.
Een kunstenaar heeft zijn onbevangenheid weten vast te houden. Een kunstenaar maakt iets en gelooft daarin. Punt.
Hij laat zichzelf zien. De eventuele kritiek, zet geen rem op het creatieproces.
Ondernemerschap vereist ook een vorm van kunstenaarschap. Zonder creativiteit geen succes. Ik geloof dat ondernemers met deze kunstenaarshouding verder kunnen komen. Je moet jezelf als ondernemer er in smijten.
Met andere woorden: dek je niet onnodig in tegen eventuele kritiek maar zet je onbekommerd in voor wat je te bieden hebt. Geloof erin. Dat voelen mensen. En als je het goed doet, dan valt hun mond open alsof zij staan voor een meesterwerk van Van Gogh.